Alcohol, drugs, medicijnen en de wet

In Nederland is er wetgeving over alcohol-, drug- en medicijngebruik in het verkeer, in de luchtvaart, in de scheepvaart of voor vervoer op het spoor. Er is nog geen eenduidige wetgeving als het gaat om gebruik op de werkvloer. Het Burgerlijk Wetboek (BW) vermeldt in boek 7 onder artikel 678 dat een werkgever een werknemer op staande voet kan ontslaan ‘wanneer hij zich ondanks waarschuwing overgeeft aan dronkenschap of ander liederlijk gedrag‘.

In de praktijk is het echter veel lastiger. In het arbeidsrecht is een recente uitspraak over een productiebedrijf te vinden: een werknemer, die twee keer onder invloed op het werk verscheen, was ontslagen. Op basis van het BW kan dat, maar de rechter oordeelde anders. Die keek wat de werkgever had gedaan om de werknemer te helpen of dat die een herkansing heeft gehad. Kortweg, was er een dossier? Dat weegt de rechter mee. En ook: wat is de lijn en cultuur binnen een bedrijf? Bij een bedrijf waar alcohol op het werk strikt verboden is zal een rechter eerder genegen zijn akkoord te gaan met ontslag dan bij een bedrijf waar het heel gewoon is met zijn allen een vrijdagmiddagborrel te pakken.

In de ons omringende landen bestaat al wetgeving of is in de maak. In Frankrijk moet je bij aanbestedingen voor de overheid als bedrijf een ADM-beleid hebben. In Belgiƫ is wettelijk bepaald dat iedere CAO een passage moet hebben over alcohol, drugs en medicijnen. En in Scandinaviƫ is wetgeving in de maak die stelt dat er een alcoholslot moet zitten in alle openbaar transport waarin kinderen vervoerd worden.